Opleidingstrajecten

Allereerst zijn er opleidings- en  zelfontplooiingstrajecten. Hoewel ze uiteindelijk vaak eenzelfde soort groeiproces faciliteren, zijn ze verschillend qua uitgangspunt en focus.

Bij de opleidingen ligt de focus op het opdoen en/of verdiepen van kennis, bij de zelfontplooiingstrajecten op het eigen groeiproces. Maar men kan het aangeboden soort kennis niet opdoen zonder dat een eigen proces aangeraakt wordt en het aangaan van een groeiproces brengt vaak het noodzakelijk opdoen van nieuwe kennis met zich mee. Zo zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Kenmerkend voor mijn manier van werken, is onder andere dat ik me steeds zoveel mogelijk laat leiden, in afstemming, in plaats van een vooropgesteld plan te volgen. Dit begint bij het krijgen van de inspiratie of zelfs de push om de activiteit aan te bieden, om vervolgens verder te gaan met het naar buiten brengen van het aanbod. Op dat moment heb ik een ruw idee van wat er aangeboden wil worden en probeer ik dat zo goed mogelijk in woorden te vangen. Gaandeweg, terwijl de groep zich vormt, worden de inhouden duidelijker en duidelijker, steeds meer en meer afgestemd op de specifieke deelnemers. Enerzijds betekent dat voor jou als deelnemer dat je heel wat vertrouwen moet tonen in mij als facilitator zonder veel houvast om op verder te gaan, anderzijds wordt mijn aanbod net hierdoor heel vaak ervaren als "helemaal op maat" en "net wat ik nodig had".

Voor de rouwopleiding is er wel een vooropgestelde inhoudstafel omdat het in deze materie uiterst belangrijk is dat al de elementen aan bod komen. Maar ook in die groepen verschilt het tempo, de volgorde, de accenten, de focus,...  In elke nieuwe editie toont dezelfde opleiding zich weer anders. Dat wordt zeker ook bevestigd door mensen die de cursus ter verdieping een tweede maal hebben gevolgd. 

Daarnaast neemt ook de Kracht van de Cirkel een belangrijke plaats in binnen al mijn activiteiten. We leren en helen steeds ook via en door het contact met elkaar. 

Verder werk ik erg graag buiten en /of in letterlijk fysiek contact met de natuur. Ik ben dan ook eerder fan van het uitnodigen van andere lagen en contact maken met Spirits in onze laag dan om vooral gaan te reizen naar andere lagen en Werelden. Het hoort er natuurlijk ook bij, maar de klemtoon ligt op het naar hier halen van andere energievelden. Een groot voordeel daarvan is dat het werk vaak als heel "down to earth" en geworteld wordt ervaren. Het nadeel is dat mensen die graag lange en verre trancereizen maken, wat op hun honger blijven zitten.  We werken zeker met trance, maar het is van een andere orde. 

 

Last but far from least, werk ik met een aantal Noorse Goden en Godinnen en ik merk dat mijn verbinding met hen steeds verder doorspijpelt in mijn werk. In het Rouwwerk staat vooreerst Hella op de voorgrond, maar Odin en Freyja nemen de meest prominente plaatsen in, maar bvb Loki, Thor en Freyr zijn geen vreemden. 
Dit betekent niet dat je zelf "into" deze goden moet zijn, of zelfs maar willen zijn, om van mijn aanbod te kunnen genieten. Ik vind het juist heel belangrijk dat je zelf helemaal vrij kan uitzoeken wat er voor jou wel en niet werkt.  Maar ik vind het wel belangrijk om aan te geven dat ik met hen werk. Het stukje "De Weg van..." in de titel van veel activiteiten, is bvb een verwijzing naar de toewijding naar Odin toe, die ook wel bekend staat als Heer van de Wegen.